pobeczeć

pobeczeć: pobeczeć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIa, pobeczećczę, pobeczećczy, pobeczećczał, pobeczećczeli {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o niektórych zwierzętach, np. owcach, kozach: beczeć parokrotnie, przez jakiś czas': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kozy pobeczały i ucichły. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'popłakać trochę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nic jej nie będzie, pobeczy, pobeczy i przestanie. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

pobeczeć — dk VIIb, pobeczećczę, pobeczećczysz, pobeczećbecz, pobeczećczał, pobeczećczeli 1. «o niektórych zwierzętach (np. owcach, kozach): kilka, wiele razy beknąć, zabeczeć» 2. pot. «spędzić pewien czas płacząc; popłakać» Smutno jej, czasem sobie pobeczy … Słownik języka polskiego
pobeczeć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} rozpłakać się, wybuchnąć płaczem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nakrzyczał na nią, aż się pobeczała. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias